ജീന് ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ പാരീസ് ജീവിതവും അതിന്റെ ദുരന്തങ്ങളുമാണ് ഈ രണ്ടു വോല്യങ്ങളിലുമായി പറയുന്നത്. അവന് തന്റെ പ്രവാസജീവിതം ആരംഭിക്കുകയായിരുന്നു. അവിടെ അവന് എല്ലാവരാലും തഴയപ്പെട്ടവനും യാതന അനുഭവിക്കുന്നവനുമായിത്തീരുന്നു. അവന്റെ സുഹൃത്തുക്കള് പോലും അവനെ അവഗണിക്കുന്നു. ഒരു പാര്ട്ടിക്കിടയില് അവന് ഒളിവര് ജിന്നന് എന്നൊരു യുവകവിയെ പരിചയപ്പെടാന് ശ്രമിക്കുന്നു. (അവന് യഥാര്ത്ഥത്തില് ജര്മ്മനിയിലെ നാടകശാലയില് വച്ച് കണ്ടുമുട്ടി, അവന് കാരണം ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട ആന്റോയനറ്റ് ജന്നിന്റെ സഹോദരനായിരുന്നു എന്നാലത് ക്രിസ്റ്റഫ് മനസിലാക്കുന്നില്ല)
തുടര്ന്ന് ജന്നിന് കുടുംബത്തിന്റെ കഥയാണ് പറയുന്നത്. അവര് ബാങ്ക് നടത്തിയിരുന്ന സമ്പന്നരായിരുന്നു. പക്ഷേ വ്യാപാരത്തിലെ പരിചയക്കുറവുമൂലം കബളിപ്പിക്കപ്പെടുകയും വലിയ കടത്തില് പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. തുടര്ന്ന് ജന്നിന് വെടിവച്ച് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു. കടക്കാരുടെ ശല്യം കാരണം മാഡം ജെന്നിന് രണ്ടുകുട്ടികളുമായി (ആറ്റ്നോയനറ്റ്, ഒളിവര്) പാരീസിലെത്തുന്നു. അവിടെ ജീവിതം കരുപ്പിടിപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിനിടയില് അവരും മരിക്കുന്നു. കൊച്ചുസഹോദരന് ഒളിവറിന്റെ ചുമതല ആന്റോയനറ്റിന്റെ മുകളിലാവുന്നു. അവള് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒളിവറിനെ സ്കൂളില് അയയ്ക്കുന്നു. ജോലിയ്ക്കുവേണ്ടി ജര്മ്മനിയില് പോകുന്നു. അവിടെ നാടകശാലയില് വച്ചാണ് ക്രിസ്റ്റഫിനെ കാണുന്നത്. എന്നാല് ക്രിസ്റ്റഫുമായി അവിഹിതബന്ധം ആരോപിച്ച് ജോലിയില് നിന്നും പിരിച്ചയയ്ക്കുന്നു. തിരികെ പാരീസിലെത്തി വീണ്ടും മറ്റു ജോലികള് ചെയ്ത് സഹോദരന്റെ വിദ്യാഭ്യാസം പൂര്ത്തിയാക്കുന്നു. ക്ഷയരോഗം കാരണം അവള് അകാലത്തില് മരിക്കുന്നു. മരിക്കുന്നതിനു മുന്പ് രണ്ടുതവണ അവള് ക്രിസ്റ്റഫിനെ കാണുന്നെങ്കിലും തമ്മില് സംസാരിക്കുവാന് അവസരം ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. മരണശേഷം അവളുടെ ബുക്കില് നിന്നു ലഭിച്ച ഒരു പ്രേമലേഖനത്തില് നിന്നും തന്റെ സഹോദരി ക്രിസ്റ്റഫിനെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്ന് ഒളിവര് മനസിലാക്കുന്നു. ക്രിസ്റ്റഫ് തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ആന്റോയനറ്റിന് അറിയാമായിരുന്നു (അവന്റെ ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെ സമര്പ്പണം ഇങ്ങനെയായിരുന്നു : ഞാന് മൂലം കഷ്ടപ്പാടിനു വിധേയയായ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സാധുവിന് - ഒരു പ്രത്യേക തീയതിയും) ക്രിസ്റ്റഫിലൂടെ തന്റെ സഹോദരിയെ കാണാനാണ് ഒളിവര് പാര്ട്ടില് പങ്കെടുക്കുന്നതും അവനെ പരിചയപ്പെടുന്നതും...
വാചകങ്ങള്:
1. എനിക്ക് ഇതേ നിലയില് തുടരാന് അവകാശമില്ല. ഞാന് കീഴടങ്ങുന്നതിനു മുന്പ് എല്ലാം ശ്രമിച്ചു നോക്കിയേ തീരു. ഞാന് കീഴടങ്ങുകയില്ല താനും.
2. ആത്മാവുകളില് ഏറ്റവും വിലകെട്ടവര്ക്കു മാത്രമേ പ്രാര്ത്ഥനയുടെ ആവശ്യം ഇല്ലാതെ വരു. ആത്മാവില് കരുത്തന്മാര്ക്ക് താന്താങ്ങളുടെ തന്നെ ഉള്ളിലുള്ള പാവനസന്നിധിയില് അഭയം തേടുന്നതിന്റെ ആവശ്യം വരുന്നു. അത് വിലകെട്ടവര്ക്ക് ഒരിക്കലും മനസിലാവുകയില്ല.
3. സ്ത്രീകളോടുള്ള തങ്ങളുടെ ബഹുമാനത്തെപ്പറ്റി ഏറ്റവും കൂടുതല് സംസാരിക്കുന്നവര്ക്കാണ് അതേറ്റവും കുറവ്.
4. പുരുഷന്മാര് കലാസൃഷ്ടികള് നിര്മ്മിക്കുന്നു, പക്ഷേ സ്ത്രീകള് പുരുഷന്മാരെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
5. സ്ത്രീ വെള്ളം പോലെയാണ്. രൂപം ഇല്ലാത്തത്. അവള് കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഓരോ പുരുഷന്റെ ആത്മാവും പാത്രവുമാണ്. അവള് ഉടനടി ആ രൂപം കൈക്കൊള്ളുന്നു.
6. ഒരു നല്ല സ്ത്രീ ഭൂമിയില് പറുദീസയാണ്. ഭൂമിയിലെ ഒരേയൊരു പറുദീസ.
7. തന്നെക്കാള് ബലം കുറഞ്ഞ ഒരു പുരുഷനോടാണ് ഇടപഴകേണ്ടത് എന്ന് മനസിലാക്കുക ഒരു സ്ത്രീയ്ക്ക് വളരെ സന്തോഷകരമാണ്. ഉടനടി തന്റെ ഉയര്ന്നതും താണതുമായ ജന്മവാസനകള്ക്ക് അവള് അതില് ഇര കണ്ടെത്തുന്നു.
8. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ശക്തികള്, നാം ജീവിതത്തിന് അടിയറവു വച്ചാല് ഉത്തമന്മാര്ക്കും ഉന്നതന്മാര്ക്കും പിന്നെ എന്താണവശേഷിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക.
9. ജീവിതത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകള്ക്കുപരി നാം ശിരസ് ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കുക. നാം സന്തോഷപൂര്വ്വം പരിചിതവും സന്തുഷ്ടവുമായ പല്ലവി പാടുക
10. കാമുകന്റെ ജീവിതം പണക്കാര്ക്കും അലസന്മാര്ക്കും ഉള്ള ജീവിതമാണ്.
11. ഒരാള്ക്ക് സുന്ദരമായ ഒന്ന്, മറ്റൊരാള്ക്ക് അങ്ങനെയാവില്ല. നമ്മള് സ്വര്ണ്ണനാണയങ്ങള് അല്ല, എല്ല്ലാവരെയും പ്രീതിപ്പെടുത്താന് നമുക്കാവില്ല.
12. ദയയുള്ളവരാകുക. മനുഷ്യരുടെ സകല അനീതികള്ക്കും വിധിയുടെ കാഠിന്യത്തിനും നടുവില്, കൂടുതല് ദയയുള്ളവരാകാന് ശ്രമിക്കുക. സുശീലരാവുക. കഠിനയുദ്ധങ്ങളില്പ്പോലും സുപ്രസന്നരാവുക. അനുഭവങ്ങളിലൂടെ വിജയിക്കുക. ആന്തരീകമായ ആ നിധിയെ ഉപദ്രവിക്കുവാന് അനുവദിക്കാതിരിക്കുക.
Saturday, October 31, 2009
Saturday, October 24, 2009
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ് - ഭാഗം 4
ക്രിസ്റ്റഫിനെ വിദഗ്ദ്ധമായി കബളിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ‘റിവ്യു’ എന്നറിയുന്നതോടെ അവണ് അവരുമായി വേര്പിരിയുന്നു. അതിനു പകരം ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ് പത്രത്തില് തന്റെ സംഗീത നിരൂപണങ്ങള് എഴുതാന് ആരംഭിക്കുന്നു. പക്ഷേ അതവന് കൂടുതല് നഷ്ടമാണ് ഉണ്ടാക്കിവച്ചത്. അവന് അക്കാരണത്താല് പ്രഭുവുമായി പിണങ്ങുന്നു. അതോടെ സമൂഹം കൂടുതല് അവനെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുന്നു. അതിനിടെ നാടകക്കാരിയും നിഷ്കളങ്കയും നന്നായി പെരുമാറാന് അറിയാവുന്നവളുമായ ഒഫീലിയ എന്ന പെണ്കുട്ടിയുമായി അവന് പരിചയത്തിലാവുന്നു. അവളുടെ നാടകത്തിനു പോകുമ്പോള് അജ്ഞാതയായ ഒരു ഫ്രഞ്ചുകാരി പെണ്കുട്ടിയെ പരിചയപ്പെടുന്നു. അവളെ റെയില്വേ സ്റ്റേഷനില് വച്ച് വേര് പിരിയുന്നു.
പ്രഫസര് ആയ റയില് ഹാര്ട്ടുമായും ഭാര്യ ലില്ലി ഹര്ട്ടുമായും അവന് സൌഹൃദത്തിലാവുന്നു. (അവരില് നിന്നും റയില്വേ സ്റ്റേഷനില് വച്ച് പിരിഞ്ഞ ഫഞ്ചുകാരി പെണ്കുട്ടിയുടെ പേര് ആന്റയണറ്റ് ജന്നിന് എന്നാണെന്ന് മനസിലാവുന്നു) ചെല്ലിന്നിടത്തെല്ലാം പേരുദോഷം കേള്പ്പിക്കാനാണ് ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ വിധി. ലില്ലി ഹര്ട്ടും അവനും തമ്മില് പ്രണയമാണെന്ന് ഒരു വാര്ത്ത ആളുകള്ക്കിടയില് പ്രചരിക്കുന്നതുകാരണം അവന് ആ ബന്ധവും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരുന്നു. സത്യത്തില് അവന്റെ കുറച്ച് കൃതികളുടെ കോപ്പികള് അവരുടെ കൂട്ടുകാര്ക്ക് അയച്ചു കൊടുക്കുക എന്ന നല്ല കാര്യം മാത്രമേ അവര് ചെയ്തൊള്ളൂ.
തുടര്ന്ന് ഹാസ്ലര് എന്ന പഴയ സ്നേഹിതനെത്തേടി അവന് ഒരു യാത്ര നടത്തുന്നു. കൈപ്പേറിയ അനുഭവങ്ങളായിരുന്നു അതിന്റെ ഫലം. അവന്റെ അമ്മാവന് ഗോട്ട് ഫ്രൈഡ് മരിക്കുന്നു. ഹര്ട്ട് ദമ്പതിമാര് മുഖാന്തരം പരിചയപ്പെട്ട ഷൂവല്സിനെ അടുത്തേക്ക് അവന് പോവുകയും ഹൃദ്യമായ സ്വീകരണം ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തിരികെ വരുന്ന വഴി മഴകാരണം യാദൃശ്ചികമായി ഒരു വീട്ടില് കയറുന്നു. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന അന്ധയായ പെണ്കുട്ടി മോഡസ്റ്റയുമായി അമ്മാവനുണ്ടായിരുന്ന ബന്ധം അവനറിയുന്നു.
അവന് നാടുവിടാന് തീരുമാനിക്കുന്നു. എന്നാല് ലൂഷ്യയുടെ ദുഃഖം കാരണം അവനതില് നിന്നും പിന്തിരിയുന്നു. എന്നാല് വിധി അവനെ വെറുതെ വിടുന്നില്ല. ലോര്ച്ചിന് എന്ന അലക്കുകാരി പെണ്കുട്ടിയുടെ പേരില് പട്ടാളക്കാരെ മര്ദ്ദിക്കുകയും അറസ്റ്റ് ഭീഷണി കാരണം അവന് നാടുവിടേണ്ടി വരുകയും ചെയ്യുന്നു. അവന് പാരീസിലേക്ക് പോകുന്നു..!
വാചകങ്ങള്:
1. അവര് എന്നെ ഇഷ്ടമുള്ളത് ചെയ്തുകൊള്ളട്ടെ. അവര് എന്നെ യാതന അനുഭവിക്കട്ടെ. യാതനയും ജീവിതമാണ്..!
2. അവര് എന്നെക്കുറിച്ച് ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ പറയും. എഴുതും. വിചാരിക്കും. പക്ഷേ ഞാന് ഞാനായിരിക്കുന്നത് തടയാന് അവര്ക്കാവില്ല.
3. സ്നേഹവും നന്ദിയും എല്ലാവരെയും ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നു. നന്ദികേട് ആരെയും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നില്ല.
4. അവകാശപ്പെടാന് അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ആനന്ദത്തിന് ഒരു പരിധിയുണ്ട്. ഒരാള്ക്കുമില്ല കൂടുതല് അവകാശപ്പെടാന് അനുവാദം. ആനന്ദത്തിന്റെ അധികപ്പറ്റ് നേടുക എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ തനിമയിലാണ് കുടികൊള്ളുന്നത്, അല്ലാതെ മറ്റുള്ളവരിലല്ല.
5. ഒരു വ്യക്തി ഒരിക്കലും പശ്ചാത്തപിക്കാത്തതായി ഒന്നേയുള്ളൂ - ബഹുജനങ്ങളുമായുള്ള യുദ്ധം!
6. എല്ലാ പൊങ്ങച്ചക്കാരിലും വച്ച്, ആരാണോ തന്റെ നാടിനെക്കുറിച്ച് പൊങ്ങച്ചം വിചാരിക്കുന്നത് അയാളാണ് തികഞ്ഞ വിഡ്ഢി.
7. സാധാരണ മുഖസ്തുതിക്കാര്ക്ക് സംസാരിക്കുന്നതിന് ഒരു പ്രയാസവുമില്ല. ഏറ്റവും അധികം സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് തങ്ങള് സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നു പറയാന് ഏറെ പ്രയാസപ്പെടണം.
8. ആദുഅ, എന്നെ ജീവിക്കുവാന് അനുവദിക്കുക. പ്രവര്ത്തിക്കുവാന്. പൊരുതുവാന്. യാതന അനുഭവിക്കുവാന്. പിന്നീട് ഞാന് നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു വരാം. എപ്പോഴത്തേക്കാളും അധികം നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കാം. സ്നേഹിക്കുക അതുമാത്രം. അതു ഞാന് എത്ര ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.
9. രണ്ടുപേര് ദുരിതം അനുഭവിക്കുകയും അവര്ക്ക് പരസ്പരം സഹായിക്കാന് സാധിക്കാതെയും വരുമ്പോള് തളര്ച്ച മാരകമായിത്തീരുന്നു. അവസാനം ഓരോരുത്തരും മറ്റെ ആളെ യാതനയ്ക്ക് ഉത്തരവാദിയാക്കുന്നു. ഓരോരുത്തരും അത് അവസാനം വിശ്വസിക്കുന്നു. ഒറ്റയ്ക്കാവുകയാണ് ഭേദം. ദുരിതങ്ങളില് ഒറ്റയ്ക്ക്....
പ്രഫസര് ആയ റയില് ഹാര്ട്ടുമായും ഭാര്യ ലില്ലി ഹര്ട്ടുമായും അവന് സൌഹൃദത്തിലാവുന്നു. (അവരില് നിന്നും റയില്വേ സ്റ്റേഷനില് വച്ച് പിരിഞ്ഞ ഫഞ്ചുകാരി പെണ്കുട്ടിയുടെ പേര് ആന്റയണറ്റ് ജന്നിന് എന്നാണെന്ന് മനസിലാവുന്നു) ചെല്ലിന്നിടത്തെല്ലാം പേരുദോഷം കേള്പ്പിക്കാനാണ് ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ വിധി. ലില്ലി ഹര്ട്ടും അവനും തമ്മില് പ്രണയമാണെന്ന് ഒരു വാര്ത്ത ആളുകള്ക്കിടയില് പ്രചരിക്കുന്നതുകാരണം അവന് ആ ബന്ധവും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരുന്നു. സത്യത്തില് അവന്റെ കുറച്ച് കൃതികളുടെ കോപ്പികള് അവരുടെ കൂട്ടുകാര്ക്ക് അയച്ചു കൊടുക്കുക എന്ന നല്ല കാര്യം മാത്രമേ അവര് ചെയ്തൊള്ളൂ.
തുടര്ന്ന് ഹാസ്ലര് എന്ന പഴയ സ്നേഹിതനെത്തേടി അവന് ഒരു യാത്ര നടത്തുന്നു. കൈപ്പേറിയ അനുഭവങ്ങളായിരുന്നു അതിന്റെ ഫലം. അവന്റെ അമ്മാവന് ഗോട്ട് ഫ്രൈഡ് മരിക്കുന്നു. ഹര്ട്ട് ദമ്പതിമാര് മുഖാന്തരം പരിചയപ്പെട്ട ഷൂവല്സിനെ അടുത്തേക്ക് അവന് പോവുകയും ഹൃദ്യമായ സ്വീകരണം ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തിരികെ വരുന്ന വഴി മഴകാരണം യാദൃശ്ചികമായി ഒരു വീട്ടില് കയറുന്നു. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന അന്ധയായ പെണ്കുട്ടി മോഡസ്റ്റയുമായി അമ്മാവനുണ്ടായിരുന്ന ബന്ധം അവനറിയുന്നു.
അവന് നാടുവിടാന് തീരുമാനിക്കുന്നു. എന്നാല് ലൂഷ്യയുടെ ദുഃഖം കാരണം അവനതില് നിന്നും പിന്തിരിയുന്നു. എന്നാല് വിധി അവനെ വെറുതെ വിടുന്നില്ല. ലോര്ച്ചിന് എന്ന അലക്കുകാരി പെണ്കുട്ടിയുടെ പേരില് പട്ടാളക്കാരെ മര്ദ്ദിക്കുകയും അറസ്റ്റ് ഭീഷണി കാരണം അവന് നാടുവിടേണ്ടി വരുകയും ചെയ്യുന്നു. അവന് പാരീസിലേക്ക് പോകുന്നു..!
വാചകങ്ങള്:
1. അവര് എന്നെ ഇഷ്ടമുള്ളത് ചെയ്തുകൊള്ളട്ടെ. അവര് എന്നെ യാതന അനുഭവിക്കട്ടെ. യാതനയും ജീവിതമാണ്..!
2. അവര് എന്നെക്കുറിച്ച് ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ പറയും. എഴുതും. വിചാരിക്കും. പക്ഷേ ഞാന് ഞാനായിരിക്കുന്നത് തടയാന് അവര്ക്കാവില്ല.
3. സ്നേഹവും നന്ദിയും എല്ലാവരെയും ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നു. നന്ദികേട് ആരെയും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നില്ല.
4. അവകാശപ്പെടാന് അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ആനന്ദത്തിന് ഒരു പരിധിയുണ്ട്. ഒരാള്ക്കുമില്ല കൂടുതല് അവകാശപ്പെടാന് അനുവാദം. ആനന്ദത്തിന്റെ അധികപ്പറ്റ് നേടുക എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ തനിമയിലാണ് കുടികൊള്ളുന്നത്, അല്ലാതെ മറ്റുള്ളവരിലല്ല.
5. ഒരു വ്യക്തി ഒരിക്കലും പശ്ചാത്തപിക്കാത്തതായി ഒന്നേയുള്ളൂ - ബഹുജനങ്ങളുമായുള്ള യുദ്ധം!
6. എല്ലാ പൊങ്ങച്ചക്കാരിലും വച്ച്, ആരാണോ തന്റെ നാടിനെക്കുറിച്ച് പൊങ്ങച്ചം വിചാരിക്കുന്നത് അയാളാണ് തികഞ്ഞ വിഡ്ഢി.
7. സാധാരണ മുഖസ്തുതിക്കാര്ക്ക് സംസാരിക്കുന്നതിന് ഒരു പ്രയാസവുമില്ല. ഏറ്റവും അധികം സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് തങ്ങള് സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നു പറയാന് ഏറെ പ്രയാസപ്പെടണം.
8. ആദുഅ, എന്നെ ജീവിക്കുവാന് അനുവദിക്കുക. പ്രവര്ത്തിക്കുവാന്. പൊരുതുവാന്. യാതന അനുഭവിക്കുവാന്. പിന്നീട് ഞാന് നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു വരാം. എപ്പോഴത്തേക്കാളും അധികം നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കാം. സ്നേഹിക്കുക അതുമാത്രം. അതു ഞാന് എത്ര ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.
9. രണ്ടുപേര് ദുരിതം അനുഭവിക്കുകയും അവര്ക്ക് പരസ്പരം സഹായിക്കാന് സാധിക്കാതെയും വരുമ്പോള് തളര്ച്ച മാരകമായിത്തീരുന്നു. അവസാനം ഓരോരുത്തരും മറ്റെ ആളെ യാതനയ്ക്ക് ഉത്തരവാദിയാക്കുന്നു. ഓരോരുത്തരും അത് അവസാനം വിശ്വസിക്കുന്നു. ഒറ്റയ്ക്കാവുകയാണ് ഭേദം. ദുരിതങ്ങളില് ഒറ്റയ്ക്ക്....
Monday, October 19, 2009
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ് - ഭാഗം3
ജീന് ഇപ്പോള് കൂടുതല് മുതിര്ന്നവനായിരിക്കുന്നു. പ്രണയവും സംഗീതവും അവന്റെ ജീവിതത്തില് ഒഴിവാക്കാനാകാത്ത രണ്ട് അനിവാര്യതകളായിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു. ജീവിതത്തിന്റെ മധുരത്തിലൂടെയും നൊമ്പരത്തിലൂടെയും വേദനകളിലൂടെയും സഞ്ചരിച്ച് ജീവിതം അതിന്റെ പൂര്ണ്ണതയില് ആസ്വദിക്കുവാനും അറിയുവാനും അവന് തീരുമാനിക്കുന്നു.
യൂളറുടെ കുടുംബവുമായി അവന് കലഹത്തിലാവുകയും അവിടെ നിന്ന് വീടുമാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ആഡ എന്നൊരു പുതിയ സുന്ദരിയുമായി അവന് പ്രേമത്തിലാവുന്നു. സുന്ദരമായ സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെയും ദിവസങ്ങളിലൂടെയും അവന് സഞ്ചരിക്കുന്നു. പക്ഷേ വീണ്ടും മറ്റൊരു പ്രേമവഞ്ചനയ്ക്ക് ഇരയാവാനായിരുന്നു അവന്റെ വിധി.
സംഗീതത്തെക്കുറിച്ച് അവന് കൂടുതല് പഠിക്കുന്നു. മുന്കാലങ്ങളില് വളരെ ഉത്കൃഷ്ടമെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്ന പല രചനകളോടും അവന് തോന്നുന്നത് അവജ്ഞയാണ്. അവന്റെ മനസിലുള്ള മഹത്തായ സംഗീതത്തിനൊപ്പം നില്ക്കാന് അവയ്ക്കാകുമായിരുന്നില്ല. പഴയ കൃതികള് പലതും അപരിഷ്കൃതങ്ങളാണെന്ന് വിലയിരുത്താനുള്ള ഒരു പ്രവണത അവനില് വളരുകയും ‘റിവ്യൂ’ വില് അവനെഴുതിയ നിരൂപണങ്ങളിലൂടെ പഴയ സംഗീതത്തെയും സംഗീതജ്ഞരെയും ഗായകരെയും നിശാതമായും ക്രൂരമായും വിമര്ശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതോടെ സമൂഹത്തിന് അവനോടുള്ള എതിര്പ്പ് ഏറിയേറി വരുന്നു. അതേ സമയം പുതിയ സൌഹൃദങ്ങളിലും ബന്ധങ്ങളിലും അവന് ഏര്പ്പെടുന്നു. വാള്ഡസ് എന്ന ജൂതനുമായും അതുവഴി അവന്റെ പെങ്ങള് ഔവ്വയുമായും അവന് സൌഹൃദത്തിലാവുന്നു.
വാചകങ്ങള്:
1. താന് വിചാരിക്കുന്നതെന്തോ അത് പറയുവാന് സ്ത്രീയ്ക്ക് നാവുകൊടുത്തിട്ടില്ല. ദൈവത്തിനു സ്തുതി! എങ്കില് ഭൂമിയില് സന്മാര്ഗത്തിന് ഒരന്ത്യമുണ്ടാകുമായിരുന്നു.
2. ആളുകള് ഉദാത്തമായവകൊണ്ട് നേരമ്പോക്ക് കാണിക്കുന്നു. അത് തനിരൂപത്തില് കാണുവാന് അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില് അതിന്റെ ഭാവങ്ങള് സഹിക്കുവാന് അവര്ക്ക് സാധിക്കാതെ വരുമായിരുന്നു.
3. സര്വ്വശക്തമായ ആനന്ദം, തകര്ന്നുപോകുന്ന ആനന്ദം. പരിശൂന്യത ഒരു കല്ലിനെ എന്നപോലെ മനുഷ്യജീവിയെ വലിച്ചു താഴ്ത്തുന്ന ആനന്ദം. ചിന്തയെ വലിച്ചെടുക്കുന്ന അഭിലാഷത്തിന്റെ അങ്കുരം. അന്ധവും ലഹരി പിടിച്ചതുമായി രാവില് ഒലിച്ചുപോകുന്ന ലോകത്തിന്റെ അര്ത്ഥ ശൂന്യമായ മധുര നിയമങ്ങള്. പല രാത്രികളായ ഒരു രാത്രി. നൂറ്റാണ്ടുകളായ മണിക്കൂറുകള്. മരണമാകുന്ന സംഭവ വിവരണങ്ങള്. പങ്കുവയ്ക്കപ്പെട്ട കിനാവുകള്. അടഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ സംസാരിക്കപ്പെടുന്ന വാക്കുകള്. കണ്ണുനീര്. ചിരി. സ്വരത്തില് കലരുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ ആനന്ദം. നിദ്രയുറെ നിശൂന്യത പങ്കുവയ്ക്കല്. ബുദ്ധിയില് തത്തിപ്പാറി പൊറ്റുന്നനെ മറയുന്ന രൂപങ്ങള്... ഇരുമ്പുന്ന രാവിന്റെ മായക്കാഴ്ചകള്..!
യൂളറുടെ കുടുംബവുമായി അവന് കലഹത്തിലാവുകയും അവിടെ നിന്ന് വീടുമാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ആഡ എന്നൊരു പുതിയ സുന്ദരിയുമായി അവന് പ്രേമത്തിലാവുന്നു. സുന്ദരമായ സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെയും ദിവസങ്ങളിലൂടെയും അവന് സഞ്ചരിക്കുന്നു. പക്ഷേ വീണ്ടും മറ്റൊരു പ്രേമവഞ്ചനയ്ക്ക് ഇരയാവാനായിരുന്നു അവന്റെ വിധി.
സംഗീതത്തെക്കുറിച്ച് അവന് കൂടുതല് പഠിക്കുന്നു. മുന്കാലങ്ങളില് വളരെ ഉത്കൃഷ്ടമെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്ന പല രചനകളോടും അവന് തോന്നുന്നത് അവജ്ഞയാണ്. അവന്റെ മനസിലുള്ള മഹത്തായ സംഗീതത്തിനൊപ്പം നില്ക്കാന് അവയ്ക്കാകുമായിരുന്നില്ല. പഴയ കൃതികള് പലതും അപരിഷ്കൃതങ്ങളാണെന്ന് വിലയിരുത്താനുള്ള ഒരു പ്രവണത അവനില് വളരുകയും ‘റിവ്യൂ’ വില് അവനെഴുതിയ നിരൂപണങ്ങളിലൂടെ പഴയ സംഗീതത്തെയും സംഗീതജ്ഞരെയും ഗായകരെയും നിശാതമായും ക്രൂരമായും വിമര്ശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതോടെ സമൂഹത്തിന് അവനോടുള്ള എതിര്പ്പ് ഏറിയേറി വരുന്നു. അതേ സമയം പുതിയ സൌഹൃദങ്ങളിലും ബന്ധങ്ങളിലും അവന് ഏര്പ്പെടുന്നു. വാള്ഡസ് എന്ന ജൂതനുമായും അതുവഴി അവന്റെ പെങ്ങള് ഔവ്വയുമായും അവന് സൌഹൃദത്തിലാവുന്നു.
വാചകങ്ങള്:
1. താന് വിചാരിക്കുന്നതെന്തോ അത് പറയുവാന് സ്ത്രീയ്ക്ക് നാവുകൊടുത്തിട്ടില്ല. ദൈവത്തിനു സ്തുതി! എങ്കില് ഭൂമിയില് സന്മാര്ഗത്തിന് ഒരന്ത്യമുണ്ടാകുമായിരുന്നു.
2. ആളുകള് ഉദാത്തമായവകൊണ്ട് നേരമ്പോക്ക് കാണിക്കുന്നു. അത് തനിരൂപത്തില് കാണുവാന് അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില് അതിന്റെ ഭാവങ്ങള് സഹിക്കുവാന് അവര്ക്ക് സാധിക്കാതെ വരുമായിരുന്നു.
3. സര്വ്വശക്തമായ ആനന്ദം, തകര്ന്നുപോകുന്ന ആനന്ദം. പരിശൂന്യത ഒരു കല്ലിനെ എന്നപോലെ മനുഷ്യജീവിയെ വലിച്ചു താഴ്ത്തുന്ന ആനന്ദം. ചിന്തയെ വലിച്ചെടുക്കുന്ന അഭിലാഷത്തിന്റെ അങ്കുരം. അന്ധവും ലഹരി പിടിച്ചതുമായി രാവില് ഒലിച്ചുപോകുന്ന ലോകത്തിന്റെ അര്ത്ഥ ശൂന്യമായ മധുര നിയമങ്ങള്. പല രാത്രികളായ ഒരു രാത്രി. നൂറ്റാണ്ടുകളായ മണിക്കൂറുകള്. മരണമാകുന്ന സംഭവ വിവരണങ്ങള്. പങ്കുവയ്ക്കപ്പെട്ട കിനാവുകള്. അടഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ സംസാരിക്കപ്പെടുന്ന വാക്കുകള്. കണ്ണുനീര്. ചിരി. സ്വരത്തില് കലരുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ ആനന്ദം. നിദ്രയുറെ നിശൂന്യത പങ്കുവയ്ക്കല്. ബുദ്ധിയില് തത്തിപ്പാറി പൊറ്റുന്നനെ മറയുന്ന രൂപങ്ങള്... ഇരുമ്പുന്ന രാവിന്റെ മായക്കാഴ്ചകള്..!
Saturday, October 17, 2009
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ് - ഭാഗം 2
ക്രിസ്റ്റഫ് ഇപ്പോള് കുറെക്കൂടി മുതിര്ന്നിരിക്കുന്നു. പ്രണയം അവന്റെ ജീവിതത്തില് പൂക്കള് വിരിയിക്കാന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ വേദനയും തീക്ഷ്ണതയും അവന് തിരിച്ചറിയാന് തുടങ്ങുന്നു. സമപ്രായക്കാരനായ ഓട്ടോ സൈനര് എന്ന കുട്ടിയുമായുള്ള സൌഹൃദബന്ധവും അതിന്റെ വേര്പിരിയലും ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ മനസില് നൊമ്പരങ്ങള് ഉണ്ടാക്കുന്നു. അതെത്തുടര്ന്ന് അവന് മിന്ന എന്ന പെണ്കുട്ടിയുമായി ആദ്യമായി പ്രണയത്തിലാവുന്നു. എന്നാല് അതിന് ദൈര്ഘ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അത് കൌമാരപ്രണയത്തിന്റെ സ്വഭാവികമായ തകര്ച്ചയിലെത്തുന്നു. എന്നാല് ക്രിസ്റ്റഫിനെ കൂടുതല് തകര്ത്തത് അച്ഛന്റെ ആത്മഹത്യയും തുടര്ന്ന് മുത്തച്ഛന്റെ സുഹൃത്ത് ആയിരുന്ന യൂളറുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വീടുമാറ്റവുമായിരുന്നു.
അവിടുത്തെ മറ്റൊരു താമസക്കാരിയായിരുന്ന സാബിന് എന്ന വിധവയായ ചെറുപ്പക്കാരിയുമായി അവന് പതിയെ അതിവിശുദ്ധമായ ഒരു പ്രണയബന്ധത്തില് ഏര്പ്പെടുന്നു. എന്നാല് അവന് സ്ഥലത്ത് ഇല്ലാതിരുന്ന സമയത്ത് സാബിന് പെട്ടെന്ന് മരിക്കുന്നത് അവന്റെ മറ്റൊരു ദുഃഖത്തിന് കാരണമാവുന്നു.
ഇഷ്ട വാചകങ്ങള്:
1. വ്യക്തമായ ഒരു ലക്ഷ്യം കൂടാത്ത അനുരാഗം പോലെ അവശത ഉളവാക്കുന്ന മറ്റൊന്നുമില്ല. അതൊരു രോഗം പോലെ കരുത്ത് കാര്ന്നു തിന്നുന്നു. എന്താണെന്നറിവുള്ള ഒരാവേഗം മനസിനെ പാരമ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
2. ഒരു താത്ക്കാലിക സന്ധിയുമില്ലാത്ത യുദ്ധമാണ് ജീവിതം. ഒരു മനുഷ്യന് എന്ന പേരിന് അര്ഹനായിരിക്കണമെങ്കില് ഒരു വ്യക്തി കാണാനാവാത്ത ശത്രു സമൂഹങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കണം. പ്രകൃതിയുടെ സംഹാര ശക്തികളോട്, എളുപ്പമല്ലാത്ത ആഗ്രഹങ്ങളോട്, ഇരുണ്ട ചിന്തകളോട്, തകര്ച്ചയിലേക്കും നാശത്തിലേക്കും നയിക്കുന്ന വഞ്ചനകളോട്...
3. .. ഞാന് മരിച്ചിട്ടില്ല. ഞാന് എന്റെ പാര്പ്പിടം മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. എന്നോടു വിശ്വസ്തത പുലര്ത്തുന്ന നിന്നില് ഞാന് ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു. കാമിനിയുടെ ആത്മാവ് കാമുകന്റെ ആത്മാവില് വിലയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
4. നമ്മള് ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ മനസില് താന്താങ്ങള് സ്നേഹിച്ചവരുടെ ശവകുടീരങ്ങള് വഹിക്കുന്നു. ആരോരും ഉപദ്രവിക്കാതെ വര്ഷങ്ങളായി അതവിടെ ഉറങ്ങുന്നു. പക്ഷേ നമുക്കറിയാം.ശവകുടീരങ്ങള് തുറക്കുന്ന ഒരു ദിവസം വന്നെത്തുന്നു. മരിച്ചവര് കല്ലറകളില് നിന്നും പുറത്തുവന്ന് അമ്മയുടെ ഗര്ഭത്തില് ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ, ആരുടെ മനസിലാണോ അവരുടെ ഓര്മ്മകള് കുടികൊള്ളുന്നത്, ആ കാമുകരെയും പ്രേമഭാജനങ്ങളെയും നോക്കി വിളറിയ ചുണ്ടുകളോടെ സ്നേഹത്തോടുകൂടി എപ്പോഴും മന്ദഹസിക്കുന്നു..!
അവിടുത്തെ മറ്റൊരു താമസക്കാരിയായിരുന്ന സാബിന് എന്ന വിധവയായ ചെറുപ്പക്കാരിയുമായി അവന് പതിയെ അതിവിശുദ്ധമായ ഒരു പ്രണയബന്ധത്തില് ഏര്പ്പെടുന്നു. എന്നാല് അവന് സ്ഥലത്ത് ഇല്ലാതിരുന്ന സമയത്ത് സാബിന് പെട്ടെന്ന് മരിക്കുന്നത് അവന്റെ മറ്റൊരു ദുഃഖത്തിന് കാരണമാവുന്നു.
ഇഷ്ട വാചകങ്ങള്:
1. വ്യക്തമായ ഒരു ലക്ഷ്യം കൂടാത്ത അനുരാഗം പോലെ അവശത ഉളവാക്കുന്ന മറ്റൊന്നുമില്ല. അതൊരു രോഗം പോലെ കരുത്ത് കാര്ന്നു തിന്നുന്നു. എന്താണെന്നറിവുള്ള ഒരാവേഗം മനസിനെ പാരമ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
2. ഒരു താത്ക്കാലിക സന്ധിയുമില്ലാത്ത യുദ്ധമാണ് ജീവിതം. ഒരു മനുഷ്യന് എന്ന പേരിന് അര്ഹനായിരിക്കണമെങ്കില് ഒരു വ്യക്തി കാണാനാവാത്ത ശത്രു സമൂഹങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കണം. പ്രകൃതിയുടെ സംഹാര ശക്തികളോട്, എളുപ്പമല്ലാത്ത ആഗ്രഹങ്ങളോട്, ഇരുണ്ട ചിന്തകളോട്, തകര്ച്ചയിലേക്കും നാശത്തിലേക്കും നയിക്കുന്ന വഞ്ചനകളോട്...
3. .. ഞാന് മരിച്ചിട്ടില്ല. ഞാന് എന്റെ പാര്പ്പിടം മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. എന്നോടു വിശ്വസ്തത പുലര്ത്തുന്ന നിന്നില് ഞാന് ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു. കാമിനിയുടെ ആത്മാവ് കാമുകന്റെ ആത്മാവില് വിലയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
4. നമ്മള് ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ മനസില് താന്താങ്ങള് സ്നേഹിച്ചവരുടെ ശവകുടീരങ്ങള് വഹിക്കുന്നു. ആരോരും ഉപദ്രവിക്കാതെ വര്ഷങ്ങളായി അതവിടെ ഉറങ്ങുന്നു. പക്ഷേ നമുക്കറിയാം.ശവകുടീരങ്ങള് തുറക്കുന്ന ഒരു ദിവസം വന്നെത്തുന്നു. മരിച്ചവര് കല്ലറകളില് നിന്നും പുറത്തുവന്ന് അമ്മയുടെ ഗര്ഭത്തില് ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ, ആരുടെ മനസിലാണോ അവരുടെ ഓര്മ്മകള് കുടികൊള്ളുന്നത്, ആ കാമുകരെയും പ്രേമഭാജനങ്ങളെയും നോക്കി വിളറിയ ചുണ്ടുകളോടെ സ്നേഹത്തോടുകൂടി എപ്പോഴും മന്ദഹസിക്കുന്നു..!
Labels:
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ്,
പുസ്തകം,
റൊമയ്ന് റോളണ്ട്
Friday, October 9, 2009
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ് - ഭാഗം 1
അഗാധമായ വിഷാദവും ഉത്കടമായ ആഹ്ലാദവും ആര്ദ്രമധുരമായ പ്രണയവും ഇടകലര്ന്നൊഴുകുന്ന ഒരു പ്രവാഹമാണ് ജീവിതം. അനന്ത വൈവിധ്യമാര്ന്ന ഈ ജീവിതത്തിന്റെ ഇതിഹാസമാണ് ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ്. വിദ്വേഷത്തിന്റെയും കൊള്ളരുതായ്മകളുടെയും തമോലോകത്തിലേക്ക് നീട്ടിപ്പിടിച്ച ഒരു കൈത്തിരി. വിശ്വപ്രസിദ്ധ സംഗീതജ്ഞനായിരുന്ന ബീഥോവന്റെ ജീവിതത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് ഈ കൃതി രചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് പിന്നീട് നിരൂപകര് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.
‘യാതന അനുഭവിക്കുകയും പൊരുതുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്ന എല്ലാ രാഷ്ട്രങ്ങളിലേയും സ്വതന്ത്രാത്മാക്കള്ക്ക്..’ റോമേന് റോളണ്ട് ഈ പുസ്തകം സമര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ മുത്തച്ഛന് ജീന് മൈക്കേല് കൊട്ടാരം ഗായകസംഘത്തിലെ അംഗവും വാദ്യവൃന്ദത്തിന്റെ നേതാവുമാണ്. അച്ഛന് മെല്ഷിയര് ഒരു മുഴുക്കുടിയനാണ്. അമ്മ ലൂഷ്യ താണ കര്ഷക കുടുംബത്തിലെ ഒരു പാവം സ്ത്രീ. സഹോദരന്മാര് റൊഡാള്ഫും ഏണസ്റ്റും. ഇവരെക്കൂടാതെ അമ്മാവന് ഫ്രൈഡ് ചാര്ച്ചക്കാരനായ തീയോഡര് എന്നിവരാണ് ആദ്യഭാഗത്തുവരുന്ന കഥാപാത്രങ്ങള്.
ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ ജനനം, അവന്റെ ബാല്യ ചാപല്യങ്ങള്, ബാല്യത്തിലെ തുടങ്ങുന്ന ദുരിതങ്ങള്, സംഗീതപഠനത്തിന്റെ ആദ്യദിനങ്ങള്, മുത്തച്ഛന്റെ മരണം, അച്ഛന്റെ ദുസ്സഹമായ മദ്യപാനത്തില് നിന്നുണ്ടാവുന്ന പട്ടിണി, ചെറുപ്പത്തില് തന്നെ ജീവിതഭാഗം തോളിലേറ്റേണ്ടി വരുന്നതിന്റെ ദുരിതം എന്നിവയാണ് ആദ്യഭാഗത്ത് വിവരിക്കുന്നത്.
ഇനി ചില ഇഷ്ടപ്പെട്ട വാചകങ്ങള്:
1. ഒരു മുറിയില് സൂര്യപ്രകാശം എന്നതുപോലെയാണ് ഒരു വീട്ടില് സംഗീതം.
2. യാതന അനുഭവിക്കുക, ഇനിയും യാതന അനുഭവിക്കുക.. ഒരുവന് കരുത്തനായിരിക്കുമ്പോള് യാതന അനുഭവിക്കുക എന്നത് എത്ര നന്ന്..!
3. ഒരു വലിയ ഗാനരചയിതാവാകണം, ആരാധിക്കപ്പെടണം എന്നതുകൊണ്ടാണ് നീ എഴുതിയത്. നീ അഹങ്കാരിയായിരുന്നു. നീ കളവു പറയുന്നവനായിരുന്നു. ഒരുവന് സംഗീതത്തിന്റെ ലോകത്തില് കള്ളനും അഹങ്കാരിയുമാവുമ്പോള് എപ്പോഴും ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. സംഗീതം എപ്പോഴും വിനീതമായിരിക്കണം. ആത്മാര്ത്ഥവും. അല്ലെങ്കില് അതെന്താണ്..? പരിശുദ്ധമായ സത്യം പറയുവാന് നമുക്ക് സംഗീതം കനിഞ്ഞരുളിയ ഈശ്വരനെ നിന്ദിക്കുകയും വഞ്ചിക്കുകയുമാണത്..
4. ഒരു മഹാന് ആകുവാന് വേണ്ടി നിനക്ക് മനോഹരങ്ങളായ പാട്ടുകള് ഉണ്ടാക്കണം. മനോഹരങ്ങളായ പാട്ടുകള് ഉണ്ടാക്കുവാന് വേണ്ടി നിനക്ക് മഹാനാവണം. ഒരു പട്ടി അതിന്റെ വാലുപിടിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെയാണത്..
5. യുക്തി ഒന്നും സഹായിക്കുന്നില്ല. നിങ്ങള് ജീവിച്ചിരുന്നു എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. ചില ജീവിതാനുഭഗങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും. നിങ്ങള്ക്ക് ഒന്നും അറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു എന്നും സത്യത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥമുഖം നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകളില് നിന്നും മറയ്ക്കുവാന് വേണ്ടി സ്വന്തം മനസ് നെയ്തെടുത്ത മായികവലയത്തില് ജീവിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് പിന്നീട് മനസിലാവും..
6. യാതന അനുഭവിക്കുക എന്ന ആശയവും ചോരയൊഴുക്കുകയും വേദന അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവിതവുമായി ബന്ധമൊന്നുമില്ല. മരണം എന്ന ആശയവും ശരീരത്തിന്റെ പീഢാനുഭവങ്ങളുമായും ബന്ധമൊന്നുമില്ല. മരണവും അതുമായി മല്ലിടുന്ന ആത്മാവും തമ്മിലും.
7. യാഥാര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ ഉഗ്രസൌന്ദര്യത്തിനു മുന്നില് മനുഷ്യന്റെ ഭാഷയും മനുഷ്യന്റെ വിവേകവും മരവിച്ച യന്ത്രപ്പാവകളുടെ കളി മാത്രമാണ്.
8. പ്രവര്ത്തനത്തെ ഒന്നും തടസ്സപ്പെടുത്താതിരിക്കുമ്പോള് പ്രവര്ത്തി ചെയ്യുന്നതിന് ആത്മാവിന് കാരണങ്ങള് കുറവാണ്.
9. ദിവസം ഒന്നോ രണ്ടോ മണിക്കൂര് മാത്രമേ സ്വതന്ത്രനാവാന് സാധിച്ചൊള്ളൂ എന്നതുകൊണ്ട് പാറക്കെട്ടുകള്ക്കിടയിലൂടെ നദീപ്രവാഹം എന്നതുപോലെ അവന്റെ ശക്തി ആ കാലയളവിലേക്ക് കുതിച്ചു. ഇളക്കമില്ലാത്ത അതിര്ത്തിക്കുള്ളില് തന്റെ ശ്രമങ്ങള് ഒതുക്കുക എന്നത് കലാപരിശീലനത്തില് ഒരാള്ക്ക് നല്ലതാണ്. ആ അര്ത്ഥത്തില് ദാരിദ്ര്യം ചിന്തയുടെ മാത്രമല്ല ശൈലിയുടെയും ഗുരുവാണ്. കാരണം ഉടലിനെന്നപോലെ മനസിനും അത് തന്റേടം വരുത്തുന്നു. സമയം ക്ലിപ്തപ്പെടുത്തുകയും ചിന്തകള് അളന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോള് ഒരാള് ഒറ്റവാക്കും കൂടുതല് പറയാതെയാവുന്നു. ഒഴിച്ചുകൂടാന് വയ്യാത്തതിനെപ്പറ്റി മാത്രം ചിന്തിക്കുക എന്നത് ശീലമാകുന്നു.
‘യാതന അനുഭവിക്കുകയും പൊരുതുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്ന എല്ലാ രാഷ്ട്രങ്ങളിലേയും സ്വതന്ത്രാത്മാക്കള്ക്ക്..’ റോമേന് റോളണ്ട് ഈ പുസ്തകം സമര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ മുത്തച്ഛന് ജീന് മൈക്കേല് കൊട്ടാരം ഗായകസംഘത്തിലെ അംഗവും വാദ്യവൃന്ദത്തിന്റെ നേതാവുമാണ്. അച്ഛന് മെല്ഷിയര് ഒരു മുഴുക്കുടിയനാണ്. അമ്മ ലൂഷ്യ താണ കര്ഷക കുടുംബത്തിലെ ഒരു പാവം സ്ത്രീ. സഹോദരന്മാര് റൊഡാള്ഫും ഏണസ്റ്റും. ഇവരെക്കൂടാതെ അമ്മാവന് ഫ്രൈഡ് ചാര്ച്ചക്കാരനായ തീയോഡര് എന്നിവരാണ് ആദ്യഭാഗത്തുവരുന്ന കഥാപാത്രങ്ങള്.
ക്രിസ്റ്റഫിന്റെ ജനനം, അവന്റെ ബാല്യ ചാപല്യങ്ങള്, ബാല്യത്തിലെ തുടങ്ങുന്ന ദുരിതങ്ങള്, സംഗീതപഠനത്തിന്റെ ആദ്യദിനങ്ങള്, മുത്തച്ഛന്റെ മരണം, അച്ഛന്റെ ദുസ്സഹമായ മദ്യപാനത്തില് നിന്നുണ്ടാവുന്ന പട്ടിണി, ചെറുപ്പത്തില് തന്നെ ജീവിതഭാഗം തോളിലേറ്റേണ്ടി വരുന്നതിന്റെ ദുരിതം എന്നിവയാണ് ആദ്യഭാഗത്ത് വിവരിക്കുന്നത്.
ഇനി ചില ഇഷ്ടപ്പെട്ട വാചകങ്ങള്:
1. ഒരു മുറിയില് സൂര്യപ്രകാശം എന്നതുപോലെയാണ് ഒരു വീട്ടില് സംഗീതം.
2. യാതന അനുഭവിക്കുക, ഇനിയും യാതന അനുഭവിക്കുക.. ഒരുവന് കരുത്തനായിരിക്കുമ്പോള് യാതന അനുഭവിക്കുക എന്നത് എത്ര നന്ന്..!
3. ഒരു വലിയ ഗാനരചയിതാവാകണം, ആരാധിക്കപ്പെടണം എന്നതുകൊണ്ടാണ് നീ എഴുതിയത്. നീ അഹങ്കാരിയായിരുന്നു. നീ കളവു പറയുന്നവനായിരുന്നു. ഒരുവന് സംഗീതത്തിന്റെ ലോകത്തില് കള്ളനും അഹങ്കാരിയുമാവുമ്പോള് എപ്പോഴും ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. സംഗീതം എപ്പോഴും വിനീതമായിരിക്കണം. ആത്മാര്ത്ഥവും. അല്ലെങ്കില് അതെന്താണ്..? പരിശുദ്ധമായ സത്യം പറയുവാന് നമുക്ക് സംഗീതം കനിഞ്ഞരുളിയ ഈശ്വരനെ നിന്ദിക്കുകയും വഞ്ചിക്കുകയുമാണത്..
4. ഒരു മഹാന് ആകുവാന് വേണ്ടി നിനക്ക് മനോഹരങ്ങളായ പാട്ടുകള് ഉണ്ടാക്കണം. മനോഹരങ്ങളായ പാട്ടുകള് ഉണ്ടാക്കുവാന് വേണ്ടി നിനക്ക് മഹാനാവണം. ഒരു പട്ടി അതിന്റെ വാലുപിടിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെയാണത്..
5. യുക്തി ഒന്നും സഹായിക്കുന്നില്ല. നിങ്ങള് ജീവിച്ചിരുന്നു എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. ചില ജീവിതാനുഭഗങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും. നിങ്ങള്ക്ക് ഒന്നും അറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു എന്നും സത്യത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥമുഖം നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകളില് നിന്നും മറയ്ക്കുവാന് വേണ്ടി സ്വന്തം മനസ് നെയ്തെടുത്ത മായികവലയത്തില് ജീവിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് പിന്നീട് മനസിലാവും..
6. യാതന അനുഭവിക്കുക എന്ന ആശയവും ചോരയൊഴുക്കുകയും വേദന അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവിതവുമായി ബന്ധമൊന്നുമില്ല. മരണം എന്ന ആശയവും ശരീരത്തിന്റെ പീഢാനുഭവങ്ങളുമായും ബന്ധമൊന്നുമില്ല. മരണവും അതുമായി മല്ലിടുന്ന ആത്മാവും തമ്മിലും.
7. യാഥാര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ ഉഗ്രസൌന്ദര്യത്തിനു മുന്നില് മനുഷ്യന്റെ ഭാഷയും മനുഷ്യന്റെ വിവേകവും മരവിച്ച യന്ത്രപ്പാവകളുടെ കളി മാത്രമാണ്.
8. പ്രവര്ത്തനത്തെ ഒന്നും തടസ്സപ്പെടുത്താതിരിക്കുമ്പോള് പ്രവര്ത്തി ചെയ്യുന്നതിന് ആത്മാവിന് കാരണങ്ങള് കുറവാണ്.
9. ദിവസം ഒന്നോ രണ്ടോ മണിക്കൂര് മാത്രമേ സ്വതന്ത്രനാവാന് സാധിച്ചൊള്ളൂ എന്നതുകൊണ്ട് പാറക്കെട്ടുകള്ക്കിടയിലൂടെ നദീപ്രവാഹം എന്നതുപോലെ അവന്റെ ശക്തി ആ കാലയളവിലേക്ക് കുതിച്ചു. ഇളക്കമില്ലാത്ത അതിര്ത്തിക്കുള്ളില് തന്റെ ശ്രമങ്ങള് ഒതുക്കുക എന്നത് കലാപരിശീലനത്തില് ഒരാള്ക്ക് നല്ലതാണ്. ആ അര്ത്ഥത്തില് ദാരിദ്ര്യം ചിന്തയുടെ മാത്രമല്ല ശൈലിയുടെയും ഗുരുവാണ്. കാരണം ഉടലിനെന്നപോലെ മനസിനും അത് തന്റേടം വരുത്തുന്നു. സമയം ക്ലിപ്തപ്പെടുത്തുകയും ചിന്തകള് അളന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോള് ഒരാള് ഒറ്റവാക്കും കൂടുതല് പറയാതെയാവുന്നു. ഒഴിച്ചുകൂടാന് വയ്യാത്തതിനെപ്പറ്റി മാത്രം ചിന്തിക്കുക എന്നത് ശീലമാകുന്നു.
Thursday, October 8, 2009
ജീന് ക്രിസ്റ്റഫ് - എന്റെ ഇഷ്ടപുസ്തകം
അടുത്തിടെ അലമാര അടുക്കിപ്പറക്കുന്നതിനിടയിൽ അതിൽ നിന്നും എന്റെയൊരു പഴയ ഡയറി കിട്ടി. എത്ര തിരഞ്ഞിട്ടും അതെന്നെഴുതിയതെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാനാവുന്നില്ല. 95 ലോ 96 ലോ എഴുതിയതാണെന്ന് ഊഹിക്കുന്നു. ഏതാണ്ട് പതിനഞ്ച് വർഷം മുൻപ്. ഞാനൊരു എഴുത്തുകാരൻ ആവണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നതിന് മുൻപ്.
അന്ന് ഞാൻ ഇന്നത്തേതിനേക്കാളൊക്കെ എത്ര മികച്ച വായനക്കാരനാണെന്ന് കണ്ട് സ്വയം അദ്ഭുതപ്പെടുന്നു. ആ വർഷം വായിച്ച എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളുടെയും പേരുകളും അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ലഘുകുറിപ്പും ആ ഡയറിയിലുണ്ട്. അതിലെ കണക്കുപ്രകാരം ആ വർഷം ഞാൻ 97 പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാന് ഏറ്റവും മികച്ച പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ച വർഷം എന്നുവേണമെങ്കിൽ അതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. അതുകൊണ്ടാവാം കുറിപ്പുകൾ എഴുതി സൂക്ഷിക്കാൻ അന്ന് തോന്നിയതും. യുദ്ധവും സമാധാനവും, ജൂലിയസ് സീസർ, കാരമസോവ് സഹോദരർ, ഏകാന്തത്തയുടെ നൂറു വർഷങ്ങൾ, സെയിലാസ് മാർനർ, ദി കൗണ്ട് ഓഫ് മോണ്ടി ക്രിസ്റ്റോ, ആനന്ദമഠം, വതറിംഗ് ഹൈറ്റ്സ്, പിയറും ഷാനും, ടം മിഷ്യൻ, സുവർണ്ണ നദിയുടെ രാജാവ് (ജോൺ റസ്കിൻ), നല്ല ഭൂമി, കിഴവനും കടലും, ക്രോധത്തിന്റെ മുന്തിരിപ്പഴങ്ങൾ (ജോൺ സ്റ്റൻ ബക്ക്) അതു മരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ (ആന്ദ്രേഷീദ്) മൈക്കൾ ഷോളോക്കോവിന്റെ ഡോൺ ശാന്തമായൊഴുകുന്നു, പാഥാർ പാഞ്ചാലി, മാദം ബോവറി, പാവങ്ങൾ, ക്രിസ്മസ് കരോൾ എന്നിങ്ങനെയുള്ള ലോകക്ലാസിക്കുകളും ബഷീറിന്റെ മിക്ക കൃതികളും, ധർമ്മപുരാണം, മരണസർട്ടിഫിക്കറ്റ്, കയർ, സുന്ദരികളും സുന്ദരന്മാരും, കർട്ടൻ (എൻ.എൻ. പിള്ള) മരപ്പാവകൾ, വേരുകൾ എന്നിങ്ങനെ മലയാളത്തിലെ മികച്ച കൃതികളും വായിച്ച വർഷമാണത്. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ വായനയുടെ വസന്തവർഷമായിരുന്നു അതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.
അക്കൂട്ടത്തിൽ ഏക്കാലത്തേയും വായന ജീവിതത്തിൽ എന്നെ ഏറ്റവും അധികം സ്വാധീനിച്ച പുസ്തകവും ഉണ്ട് എന്നത് സന്തോഷം തോന്നുന്ന കാര്യമാണ്. മിക്കപ്പോഴും ആ കൃതിയെക്കുറിച്ച് എഴുതണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിന്റെ കുറിപ്പുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ എഴുതാതിരിക്കുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ ആ ഡയറി കണ്ടെത്തിയതോടെ ആ പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കുറിപ്പുകളും ലഭ്യമായി. എന്നെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും സ്വാധീനിച്ച പുസ്തകമേത് എന്നു ചോദിച്ചാൽ ഒരുത്തരമേയുള്ളു - ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ്..!
ഒരു കൃതി ഒരാളെ സ്വാധീനിക്കുന്നതിന് നിരവധി കാരണങ്ങളുണ്ട്. വായിക്കുന്ന കാലഘട്ടവും അപ്പോഴത്തെ അയാളുടെ മാനസീകാവസ്ഥയുമാണ് അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടത്. ഒരു സംഗീതജ്ഞന്റെ ജനനം മുതൽ മരണം വരെയുള്ള എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളെയും സൂക്ഷ്മമായും സമ്പൂർണ്ണമായും വരച്ചുകാട്ടുന്ന ഒരു കൃതിയാണ് ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നുവേണമെങ്കിൽ ഒറ്റ വാചകത്തിൽ പറയാം. അങ്ങനെ സമഗ്രമായ ഒരു ജീവിതദർശനം കാത്തിരിക്കുന്ന വേളയിലാവാം ഞാൻ ഈ കൃതി വായിക്കുന്നത് എന്നതാവാം അതെന്നെ ഇത്ര സ്വാധീനിക്കുവാൻ കാരണം. 10 വാല്യങ്ങളിലും 2103 പേജുകളിലുമായി പടർന്നു കിടക്കുന്ന ഈ മഹാ ഇതിഹാസത്തെപ്പറ്റി ഞാനറിയുന്നത് എം.ടിയുടെ ഒരു ലേഖനത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ പുസ്തകം നീ തീർച്ചയായും വായിച്ചിരിക്കണം എന്ന് എം.ടിയോട് പറയുന്നത് വൈക്കം മുഹമ്മദ് ബഷീറാണെന്ന് ആ ലേഖനത്തിൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്. ബഷീറിന്റെ മഹത്തായ ജീവിതദർശനം പലരും കരുതുന്നതുപോലെ വെറും നാടുചുറ്റലിൽ നിന്നു മാത്രം ലഭിച്ചതല്ല ഉജ്ജ്വലമായ വായനയുടെ പാരമ്പര്യവും അദ്ദേഹത്തിന് പിൻബലമായിട്ടുണ്ട് എന്ന് എനിക്കന്നേ
തീര്ച്ചയായിരുന്നു.
ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യകാരനും ഉപന്യാസകനുമായ റോമേൻ റോളണ്ടാണ് 1915-ലെ നോബൽ സമ്മാനത്തിനർഹമായ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് രചിച്ചത്. (ബഹുമാനപ്പെട്ട എം. കൃഷ്ണൻ നായർ ഴാങ്ങ് ക്രിസ്തോഫ് എന്നായിരുന്നു ഇതിന്റെ പേര് പരാമർശിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ ഞാൻ വായിച്ചത് ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നായതുകൊണ്ട് അങ്ങനെ തന്നെ എഴുതുന്നു) 1904 മുതൽ 1912 വരെയുള്ള കാലഘട്ടങ്ങളിൽ പത്ത് വോല്യങ്ങളായാണ് ഫ്രാൻസിൽ ഈ കൃതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. ഇംഗ്ലീഷിൽ അത് ഒറ്റ വാല്യമായാണ് പുറത്തുവന്നത്തെങ്കിലും മലയാളത്തിൽ മൂലകൃതിയുടെ മാതൃക പിൻതുടർന്ന് പത്ത് വാല്യങ്ങളായിത്തന്നെയാണ് ഡി സി ബുക്സ് ഈ കൃതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
അക്കാലത്ത് മനാമയിലെ അവാൽ സിനിമയ്ക്കടുത്തുള്ള ഒരു പുസ്തകക്കടയിൽ വിപുലമായ ഒരു ലൈബ്രറി ഉണ്ടായിരുന്നു. വെറും തുച്ഛമായ പൈസയ്ക്ക് അവിടെ നിന്നും പുസ്തകങ്ങൾ വാടകയ്ക്ക് കിട്ടുമായിരുന്നു. എന്റെ വായനയിലെ മിക്ക പുസ്തകങ്ങളും എനിക്കവിടെ നിന്നാണ് കിട്ടുന്നത്. എം.ടിയുടെ ലേഖനം വായിച്ച ആവേശത്തിൽ ഞാൻ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫും അവിടെ അന്വേഷിച്ചു. കാണില്ലെന്നാണ് വിചാരിച്ചത്. എന്നാൽ പുസ്തകങ്ങളുടെ ഏറ്റവും അടിയിൽ ആരാലും എടുക്കപ്പെടാതെ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒന്നാം വാല്യത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് ആരും ഈ പുസ്തകം കൊണ്ടുപോയിട്ടില്ലെന്ന് അന്ന് കടക്കാരൻ പറഞ്ഞത് ഞാനിന്നും ഓർക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എനിക്കൊന്നും മനസിലാവാത്ത ഗഹനമായ പുസ്തകമാവും ഇതെന്നു കരുതിയാണ് എടുത്തുകൊണ്ടു പോയതും. എന്നാൽ വായന തുടങ്ങിയത് ഓർമ്മയുണ്ട് ആദ്യ വാല്യം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഒറ്റയിരുപ്പിന് ഞാൻ വായിച്ചു തീർക്കുകയായിരുന്നു. പിന്നെ ഓടിച്ചെന്നെടുത്ത പത്തു വാല്യങ്ങളും. ആ പുസ്തകം എന്റെ മനസിലുണ്ടാക്കിയ കൊടുങ്കാറ്റ് ഇന്നും എനിക്കനുഭവിക്കാനാവുന്നുണ്ട്.
ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് വായിച്ച് എഴുതിയ വായനാക്കുറിപ്പ് ഇവിടെ പങ്കുവയ്ക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയാണ്. കഥയുടെ ഒരു ചെറിയ സംഗ്രഹവും പിന്നെ നോവലിൽ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട വാചകങ്ങളുമാണ് എഴുതി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത്. വരുന്ന പോസ്റ്റുകളിൽ അതങ്ങനെ തന്നെ എഴുതുന്നു. നിങ്ങളെ വായനയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ...
അന്ന് ഞാൻ ഇന്നത്തേതിനേക്കാളൊക്കെ എത്ര മികച്ച വായനക്കാരനാണെന്ന് കണ്ട് സ്വയം അദ്ഭുതപ്പെടുന്നു. ആ വർഷം വായിച്ച എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളുടെയും പേരുകളും അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ലഘുകുറിപ്പും ആ ഡയറിയിലുണ്ട്. അതിലെ കണക്കുപ്രകാരം ആ വർഷം ഞാൻ 97 പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാന് ഏറ്റവും മികച്ച പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ച വർഷം എന്നുവേണമെങ്കിൽ അതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. അതുകൊണ്ടാവാം കുറിപ്പുകൾ എഴുതി സൂക്ഷിക്കാൻ അന്ന് തോന്നിയതും. യുദ്ധവും സമാധാനവും, ജൂലിയസ് സീസർ, കാരമസോവ് സഹോദരർ, ഏകാന്തത്തയുടെ നൂറു വർഷങ്ങൾ, സെയിലാസ് മാർനർ, ദി കൗണ്ട് ഓഫ് മോണ്ടി ക്രിസ്റ്റോ, ആനന്ദമഠം, വതറിംഗ് ഹൈറ്റ്സ്, പിയറും ഷാനും, ടം മിഷ്യൻ, സുവർണ്ണ നദിയുടെ രാജാവ് (ജോൺ റസ്കിൻ), നല്ല ഭൂമി, കിഴവനും കടലും, ക്രോധത്തിന്റെ മുന്തിരിപ്പഴങ്ങൾ (ജോൺ സ്റ്റൻ ബക്ക്) അതു മരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ (ആന്ദ്രേഷീദ്) മൈക്കൾ ഷോളോക്കോവിന്റെ ഡോൺ ശാന്തമായൊഴുകുന്നു, പാഥാർ പാഞ്ചാലി, മാദം ബോവറി, പാവങ്ങൾ, ക്രിസ്മസ് കരോൾ എന്നിങ്ങനെയുള്ള ലോകക്ലാസിക്കുകളും ബഷീറിന്റെ മിക്ക കൃതികളും, ധർമ്മപുരാണം, മരണസർട്ടിഫിക്കറ്റ്, കയർ, സുന്ദരികളും സുന്ദരന്മാരും, കർട്ടൻ (എൻ.എൻ. പിള്ള) മരപ്പാവകൾ, വേരുകൾ എന്നിങ്ങനെ മലയാളത്തിലെ മികച്ച കൃതികളും വായിച്ച വർഷമാണത്. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ വായനയുടെ വസന്തവർഷമായിരുന്നു അതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.
അക്കൂട്ടത്തിൽ ഏക്കാലത്തേയും വായന ജീവിതത്തിൽ എന്നെ ഏറ്റവും അധികം സ്വാധീനിച്ച പുസ്തകവും ഉണ്ട് എന്നത് സന്തോഷം തോന്നുന്ന കാര്യമാണ്. മിക്കപ്പോഴും ആ കൃതിയെക്കുറിച്ച് എഴുതണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിന്റെ കുറിപ്പുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ എഴുതാതിരിക്കുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ ആ ഡയറി കണ്ടെത്തിയതോടെ ആ പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കുറിപ്പുകളും ലഭ്യമായി. എന്നെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും സ്വാധീനിച്ച പുസ്തകമേത് എന്നു ചോദിച്ചാൽ ഒരുത്തരമേയുള്ളു - ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ്..!
ഒരു കൃതി ഒരാളെ സ്വാധീനിക്കുന്നതിന് നിരവധി കാരണങ്ങളുണ്ട്. വായിക്കുന്ന കാലഘട്ടവും അപ്പോഴത്തെ അയാളുടെ മാനസീകാവസ്ഥയുമാണ് അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടത്. ഒരു സംഗീതജ്ഞന്റെ ജനനം മുതൽ മരണം വരെയുള്ള എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളെയും സൂക്ഷ്മമായും സമ്പൂർണ്ണമായും വരച്ചുകാട്ടുന്ന ഒരു കൃതിയാണ് ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നുവേണമെങ്കിൽ ഒറ്റ വാചകത്തിൽ പറയാം. അങ്ങനെ സമഗ്രമായ ഒരു ജീവിതദർശനം കാത്തിരിക്കുന്ന വേളയിലാവാം ഞാൻ ഈ കൃതി വായിക്കുന്നത് എന്നതാവാം അതെന്നെ ഇത്ര സ്വാധീനിക്കുവാൻ കാരണം. 10 വാല്യങ്ങളിലും 2103 പേജുകളിലുമായി പടർന്നു കിടക്കുന്ന ഈ മഹാ ഇതിഹാസത്തെപ്പറ്റി ഞാനറിയുന്നത് എം.ടിയുടെ ഒരു ലേഖനത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ പുസ്തകം നീ തീർച്ചയായും വായിച്ചിരിക്കണം എന്ന് എം.ടിയോട് പറയുന്നത് വൈക്കം മുഹമ്മദ് ബഷീറാണെന്ന് ആ ലേഖനത്തിൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്. ബഷീറിന്റെ മഹത്തായ ജീവിതദർശനം പലരും കരുതുന്നതുപോലെ വെറും നാടുചുറ്റലിൽ നിന്നു മാത്രം ലഭിച്ചതല്ല ഉജ്ജ്വലമായ വായനയുടെ പാരമ്പര്യവും അദ്ദേഹത്തിന് പിൻബലമായിട്ടുണ്ട് എന്ന് എനിക്കന്നേ
തീര്ച്ചയായിരുന്നു.
ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യകാരനും ഉപന്യാസകനുമായ റോമേൻ റോളണ്ടാണ് 1915-ലെ നോബൽ സമ്മാനത്തിനർഹമായ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് രചിച്ചത്. (ബഹുമാനപ്പെട്ട എം. കൃഷ്ണൻ നായർ ഴാങ്ങ് ക്രിസ്തോഫ് എന്നായിരുന്നു ഇതിന്റെ പേര് പരാമർശിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ ഞാൻ വായിച്ചത് ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നായതുകൊണ്ട് അങ്ങനെ തന്നെ എഴുതുന്നു) 1904 മുതൽ 1912 വരെയുള്ള കാലഘട്ടങ്ങളിൽ പത്ത് വോല്യങ്ങളായാണ് ഫ്രാൻസിൽ ഈ കൃതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. ഇംഗ്ലീഷിൽ അത് ഒറ്റ വാല്യമായാണ് പുറത്തുവന്നത്തെങ്കിലും മലയാളത്തിൽ മൂലകൃതിയുടെ മാതൃക പിൻതുടർന്ന് പത്ത് വാല്യങ്ങളായിത്തന്നെയാണ് ഡി സി ബുക്സ് ഈ കൃതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
അക്കാലത്ത് മനാമയിലെ അവാൽ സിനിമയ്ക്കടുത്തുള്ള ഒരു പുസ്തകക്കടയിൽ വിപുലമായ ഒരു ലൈബ്രറി ഉണ്ടായിരുന്നു. വെറും തുച്ഛമായ പൈസയ്ക്ക് അവിടെ നിന്നും പുസ്തകങ്ങൾ വാടകയ്ക്ക് കിട്ടുമായിരുന്നു. എന്റെ വായനയിലെ മിക്ക പുസ്തകങ്ങളും എനിക്കവിടെ നിന്നാണ് കിട്ടുന്നത്. എം.ടിയുടെ ലേഖനം വായിച്ച ആവേശത്തിൽ ഞാൻ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫും അവിടെ അന്വേഷിച്ചു. കാണില്ലെന്നാണ് വിചാരിച്ചത്. എന്നാൽ പുസ്തകങ്ങളുടെ ഏറ്റവും അടിയിൽ ആരാലും എടുക്കപ്പെടാതെ ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒന്നാം വാല്യത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് ആരും ഈ പുസ്തകം കൊണ്ടുപോയിട്ടില്ലെന്ന് അന്ന് കടക്കാരൻ പറഞ്ഞത് ഞാനിന്നും ഓർക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എനിക്കൊന്നും മനസിലാവാത്ത ഗഹനമായ പുസ്തകമാവും ഇതെന്നു കരുതിയാണ് എടുത്തുകൊണ്ടു പോയതും. എന്നാൽ വായന തുടങ്ങിയത് ഓർമ്മയുണ്ട് ആദ്യ വാല്യം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഒറ്റയിരുപ്പിന് ഞാൻ വായിച്ചു തീർക്കുകയായിരുന്നു. പിന്നെ ഓടിച്ചെന്നെടുത്ത പത്തു വാല്യങ്ങളും. ആ പുസ്തകം എന്റെ മനസിലുണ്ടാക്കിയ കൊടുങ്കാറ്റ് ഇന്നും എനിക്കനുഭവിക്കാനാവുന്നുണ്ട്.
ജീൻ ക്രിസ്റ്റഫ് വായിച്ച് എഴുതിയ വായനാക്കുറിപ്പ് ഇവിടെ പങ്കുവയ്ക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയാണ്. കഥയുടെ ഒരു ചെറിയ സംഗ്രഹവും പിന്നെ നോവലിൽ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട വാചകങ്ങളുമാണ് എഴുതി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത്. വരുന്ന പോസ്റ്റുകളിൽ അതങ്ങനെ തന്നെ എഴുതുന്നു. നിങ്ങളെ വായനയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ...
Subscribe to:
Posts (Atom)